12 Ekim 2010 Salı

sahneden düşesim var


Hayat dediğin bu!!!!
İçindekileri bastırman için sana verilen bir sahne.içinden gülmek gelse böyle kahkahalarla sesini kısarsın,ağlamak gelse böyle bağıra çağıra gizlenecek yer ararsın. Sahne ne işe yarar peki? Sadece rolünü yapacağın merdivenlerle iki üç basamak en fazla çıktığın bir yere o kadar özenle hazırlanırsın ki. Normalde artislerin yaptığı makyaj yerine sen;zararlara karşı kılıç kalkan ekibi misali çıkarsın,bütün duvarlarını önceden kontrol edersin sıvaları dökülen yerlere illa ki bi ek yaparsın ki açıklık kalmasın diye.
Rolün sana bir senaryo ile verilmemiştir oysa ki. Sen her gün yeni bir konuyla sahnedesindir. Gizleyerek kendini. Öyle güzel rol yapmaya başlarsın ki artık her gün pratik yaptığından dolayı bazen yüzüne maske bile takmaz olursun.
Ağlamak istiyorum aslında,gülmek istiyorum kahkahalarla.
Bugün rolüm yine bir başka. Sahne istemediğim bir yerde ve ben istemediğim bir yerde sadece ellerimin titremesini saklayıp,soğukluğunu gidermeye çalışıp etrafa gülümsemeye çalışıyorum.
Bugün sahnem; benim babamın yanında,küçük bir pasta ile üzerindeki mumu üflemek için sadece istediğim bir nefesti.12 ekim 1953 doğum tarihin. İyi ki doğdun,iyi ki ben senin kızınım,iyi ki de sen benim BABAMsın…